“Kansa kan-Kinse kin!” Bu kin bütün Türk gençlerinin, Türk’ün geleceğinin karşılığı olarak duyulan kinidir. Bu kinin karşılığı, şerefsiz kanıdır. O kanı damla damla alacağız damarından. Kutlu toprağa da dökmeden, belki leş gibi kanalizasyona, o kanın ait olduğu yere dökeceğiz. Acılar çekecek şerefsizler. Yalvarıp yakaracaklar, ama onları duyan olmayacak. Sonra da ibretlik olarak bir kıyıya atılacaklar. Elbette saldıracaklar bize, ama karşılığını alacaklar. Kıyıncıyız, Çete’yiz. Yarınlar ne getirir, bilem

Yanlışlar karşısında susmak tercihinizse... Ne olursa olsun, bana ne, diyebiliyorsanız... Türk’ün, Türklüğün tehlikede olduğunu düşünmüyorsanız... Olanlara aldırmıyorsanız ve mutluysanız! Bu kitabı boş verin! Çete, size göre değil! Çete, başkaldırıdır. Çete, bir şeyler yapabilme ülküsüdür. Çete, geleceğe bir esenlemedir. Çete, içimizde kopan başyellerin yansımasıdır. Birileri çıkıp, yanlışlara dur demeliydi. Çete, böyle doğdu. Okurken... Kendinizi Çete’nin bir üyesi sayacak, Çete ile birlikte savaşım ver

“Bahadır kafenin önündeki caddeye çıkıp boylu boyunca caddeye baktı. Caddenin sağ tarafına baktığında heykelin etrafında bekleyen tomalar ve polis emniyet şeridi görünüyordu. İki taraftan cadde giriş çıkışa kapatılmıştı. Meraklı vatandaşlar heykelin önündeki limon pazarına doğru sıkış tıkıştı. Fısıltılar, uğultular, telsiz sesleri hepsi Bahadır’ın beyninde bir birine girmişti. Gözünü kapatıp Ayhan’la yakaladıkları çolak adamın transitteki sorgusunu hatırladı. Sahaflarda Ayhan’ın baktığı kitapları hatırlamay

Gerçeklere korkusuzca bakmaya çalışan bir insanın gözünden kaleme alınmış bir betik kitap elinizdeki. Her şeyin değiştiğini düşünmek için yazdıklarını gözden geçirirken bambaşka bir şeyle karşılaşan Cengiz, bu bir paradoks muydu, bu paradoksu nasıl aşacaktı, bu soruları kafasının içinde dolaştırırken çocukken yaptığı kurguları, hayalleri, gerçeklikten uzak görünen düş dünyasını da karşısına almak zorunda kalacaktı. İşlenen cinayetler, şifreler, bilmediği ve çözmek için çırpındığı pusuladaki sözler, in

Bir devrin gerçeğiydi Komandolar… “Komando Kampları” düş ürünü değildi… Gerçekti! Gurur duyulacak bir geçmişin ilk merhalesiydiler. Makam ve siyaset için bir şey yapmadılar. Görevlerini yapıp, bir kenara çekildiler. Öyle gerekiyordu! Öyle oldu! Unutmanın, unutturmanın, inkâr etmenin anlamı yok! Aksine sahip çıkmalı! Öğrenilmeli… Amaç için ölmek güzel bir şey. İdeal için ölenlere saygı duyuyorum. Çünkü halis bir niyetin, kutlu bir ülkünün, örnek bir mücadele gücünün ürünüydüler. Gençler bizi öğrensin, bizim

Destanlar, kadim varlığımızın kanıtlarıdır. İnanılmaz bir varsıllıkla Türk’e Türk’ü anlatırlar. Bilinmeyen çağlardan esenlemeler gönderirler büyük bir kutla. Olmayacakları oldurur, yaşanmamışları yaşatırlar. Söz ile dilden dile aktarılarak bu çağlara kadar varlıklarını korurken, öylesine varsıllaşmışlardır ki… Kutlu Gök kişileri ve destanlar, bir araya gelince… Destanlarımızı kutlu Gök kişileri dillendirirse… Anlatırlar, Gökçe! Anlatsınlar da dinleyelim! Anlatsınlar da anlayalım! Bir başlangıç yeridir Gö

‘Bu roman, 12 Eylül Cuntası tarafından idam edilen Mustafa Pehlivanoğlu'nun yaşadıklarından kurgulanmıştır.' Gecenin ötesine yankılanmıştı Mustafa'nın tekbir getiren sesi. Duyanların yürekleri dağlanmıştı. Yine de bir umut, sabahı bekliyorlardı. Olanın, olmamış olması için dua ederek. Sabah, yayıldı acı haber. Canhıraş feryatlar yükseldi dost ağızlarından. Hayır! İstediği bu değildi. Tekbirler, Fatihalar eşlik etmeliydi yiğit Mustafa'ya. Bir de isteği vardı… “Ardımdan hatim indirin!” Vasiyeti buydu Mustaf

Bir hiç olarak uyanmak insanı ne kadar derin bir kuyuya yuvarlayabilir... İsminiz hiç, bedeniniz hiç, aileniz hiç, çocuklarınız hiç, zaman hiç, hafızanız hiç, duygularınız hiç... Bomboş bir kuyunun dibinde bir hiç olarak uyanmak ve çaresizliğin acımasız hançeri kalbine saplanmış olarak sadece beklemek... Tüm hiçler gibi bu mahzene niçin ve nasıl geldiği ve kaç gündür burada olduğuyla ilgili de hiçbir bilgisi yoktu. Yatağa bağlı, akıl almaz işkenceler eşliğinde öldürülen beş kişinin cinayeti izletildikten so

Kaldırımda dilenen son derece yakışıklı genç Erkan, bir üniversite öğrencisine aşık oluyor. Her gün az da olsa bağışta bulunuyor sevdiği kız. Yoksa o da mı seviyor delikanlıyı? Kalbini bir dilenciye mi verdi? İster acısın Erkan'a isterse gerçekten çok sevsin. Ne fark eder ki... Erkan yolunu gözlüyor sevdiği kızın. Durgun bir nehir gibi sakin akan hayatları aniden hızlanıyor.

#SokakSanatı Doğayı gördün, cenneti istediğini keşfettin. Kütüphaneye adım attın, ilim talep ettin. Sonra sessizlik kırıldı bir gürültünün içinden. Sen sanatı arıyordun, kendini buldun. Ayşe Can, sokaklarda sanat olarak nitelendirilen duvar yazılarını ve resimlerini fotoğraflayan genç bir kızdır. Bunları Sokak Sanatı adındaki bir blogda yayınlayarak belli bir kitleye ulaşmıştır. Alfabe adında gizemli bir sanatçının da büyük hayranı olan genç kız, onun kim olduğunu merak etmekte ve sıkıca eserlerini takip

Genç yaşında dul kalan Asiye dört yaşındaki kızıyla hayata tutunmaya çalışırken, Karadeniz’in güçlü ailelerinden birinin konağında işe başlar. Zorlu hayatı burada günden güne iyiye giderken İstanbul’dan gelen evin büyük oğlu Kadir’le yolları kesişince hayatı karmakarışık bir hâl alır. Hırçın Karadeniz’in denizlerini kıskandıracak gözlere sahip olan bu adamla ne zaman göz göze gelse buradan kaçması gerektiğini kendine söyler. Kaçmaya çalıştığında ise onu geriye döndüren bu adama hissettiklerinden utanır. “S

Üniversiteyi bitirmek üzere olan Duygu'nun hayatı arkadaşlık ettiği bir serseri ile alt üst olmak üzeredir... Cevabını veremediği sorular mor hırkada düğümlenmiştir. Zavallı Tatlı'nın hayatına mal olan olaylar zinciri birbiri ardına gelişirken, Duygu'nun kalbinde eski bir aşk yeniden filizlenmeye başlar... Hoşçakal Anne'den sonra serinin ikinci kitabı olan Mor Hırka, yepyeni heyecanlar ve gizemli hikayelerle yoluna devam ediyor...

Bu bir roman değildir. Bu bir biyografi değildir. Bu bir destandır! Destanlar; yiğitler, kahramanlar üzerine kurgulanır. Bu destan da Fırat için… Yiğitlik, erlik her kişioğluna verilmeyecek bir üstünlük… Yiğitlik, erlik her kişioğlunun taşıyamayacağı bir orun… Yiğitlik ve erlik, onu var edip yaşatacaklar için bir ayrıcalık… Kimileri yiğit olarak kahraman olarak doğar. Fırat! Dikkatleri daha çok üzerine çektiğini de biliyordu, ama aldırmıyordu. Her zaman söylediği söz vardı dilinde. “Allah var, gam yok!”

Abdullah Çatlı… Adını kullanamayacaktı uzun yıllar boyu. Yasaklı kılınmıştı. Hem kendini hem ailesini hem de çevresindekileri tehlikelerden korumak için zorunluydu buna. Oysa adı ne büyük mutlulukla konmuştu. 1977… Ankara Ocak Başkanı oldu. Unutulmaz unvanını almıştı artık. “Çatlı Reis…” Çatlı Reis Ülküdaşlarını korudu, kolladı… “Bozkurtların Kanunu” buydu: Destan böyle başlamıştı. 25 Nisan 1990… Haber iletildi Reis’e. “Sana ve ekibine ihtiyacımız var!” “Ekibim değil, Ülküdaşlarım” dedi, Reis. “Devleti

Yalnızca kırk yıl süren, kısacık bir yaşama sığan bunca yaşanmışlık... Tamamı, hiçbir zaman hiç kimse tarafından bilinmeyecek. Çünkü yaşayan öyle istedi. Öyle olması gerektiğini düşündü ve buna inandı. Tutkulu bir ülkü aşkı, Türklük sevdası, vatana bağlılık ve bunun insanı taşıdığı inanılmaz çizgiler. Ölüm ile kol kola, ölümü bile bile ve biraz da ölümü severek yaşamak. Kahramanım Çatlı, büyük görevlerin büyük işlerin adamıydı. Gerek Ülkü ocakları içinde aldığı görevlerde, gerekse inancı dolayısı il

Tomris Han... Saka Türklerinin Kadın Hakanı… Yiğit kadın… Alp kadın… Bilge kadın… Kurt kadın… Han kadın… Çağlar ötesinden ses veren, kutlu bir destan kahramanı… Var olmuş tarihî gerçek... Tomris Han… MÖ 500-600 yılları arasında yaşamış, Alp Er Tunga soyundan gelen eşinin ölümü üzerine Sakaları yönetmiştir. Öylesine büyük işler yapmış, öylesine yiğitlikler göstermiştir ki, başta Herodot olmak üzere yaşamış en eski tarihçiler ve yazılmış en eski kaynaklar ondan söz etmek zorunda kal

Olmuş olanlar, olacak olanlar için bir ön hazırlıktır. Şu Toprak Üstü nelere şahit olur, neler geçer gider zaman boyu, akıllar şaşar. Fakat hiçbir şey sebepsiz değildir ve boşuna yaşanmamıştır. İki çocukluk arkadaşını önce ayıran, sonra yollarını kesiştiren kaderin emekli albay Talay Sungur için de planları vardı elbette. Görünmeyen bağlar vardır insanlar arasında. İşte o bağlar ummadık yerlerde ve zamanlarda çıkar karşımıza.

Kabus geri dönmüş gibi gruptakilerin hepsi de çok gergindi. Gerekmedikçe Kimse kimseyle konuşmuyordu. ‘’Korku insan denen bir giysiye bürünürse, acı ateşten bir demire döndürülürse, insan kalbi o zaman ne olur?’’ Şimdi bu da ne demek oluyordu? Bu pusulada yazan şeyler en çok Judi'yi etkilemiş olmalıydı. Bir el dokunsa ağlayacaktı. Sinirleri gerilmişti.

Dulkadiroğlu Alaüddevle Bozkurt Bey Anadolu Beylikleri tarihi içerisinde oldukça ilginç bir simâ olarak karşımıza çıkarken hakkında şimdiye kadar müstakil bir çalışma yapılmamış olması ilginçtir. Halbuki Osmanlı-Memlük-Safevi üçgeninin ortasında hesaplaşmanın kaçınılmaz olduğu bir dönemde talihsiz bir Anadolu Beyi olarak bulunduğu coğrafyanın zorluklarını iliklerine kadar hissederken, aynı coğrafyanın kendisine sağladığı bazı avantajları da kullanarak büyük bir var olma savaşı veren Bozkurt Bey, rakip devle